Reddingsteam Zeedieren (RTZ), Zeehondenopvang Eemsdelta en Zeehondenfonds Lenie ’t Hart hebben laten weten geen ruimte meer te zien om mee te denken in het zeehondenoverleg onder leiding van Burgemeester Schokker. De inhoud van het akkoord lijkt al in beton gegoten en economische en politieke belangen hebben de overhand boven de belangen van de zeehonden (als dier en als populatie).
Meerdere malen hebben de drie organisaties geprobeerd op constructieve wijze bij te dragen aan het ontstaan van een werkbaar zeehondenakkoord. Zij hebben formeel deelgenomen aan de tafels en hebben regelmatig mondeling en schriftelijk inbreng en feedback gegeven op de voorstellen en verslagen, maar kunnen helaas niet anders concluderen dan dat de inbreng, wensen en daarmee ook de belangen voor zeehonden in nood compleet en opzettelijk worden genegeerd.
“Helaas kunnen wij niet anders concluderen dan dat de grote opvangcentra dicteren en daarmee onvoldoende gehoor wordt gegeven aan het grootste zeehondenreddingsnetwerk van Nederland en de opvangcentra die ook de bescherming van individuele zeehonden belangrijk vinden. Dit netwerk wordt nu privaat gefinancierd en dat houdt in de beoogde opzet van de resterende opvangen op, waardoor de kosten zullen oplopen en de afhankelijkheid van overheidsfinanciering toeneemt.” Een onwerkbare situatie aldus de drie gezamenlijk partijen.
Na het advies van de Wetenschappelijke Adviescommissie Zeehondenopvang heeft de Minister de totstandkoming van een Zeehondenakkoord overgedragen aan mevrouw Schokker, burgemeester van Vlieland, om in overleg met alle relevante partijen tot overeenstemming te komen. “Wij zijn ervan uitgegaan dat iedere deelnemende partij aan tafel gelijkwaardig is. Destijds is door Staatssecretaris Dijksma ook toegezegd dat zij ‘beide scholen de ruimte wil geven, zolang ze maar aan de eisen van de Flora- en Faunawet voldoen’ (nu Wet Natuurbescherming)”, aldus Jaap van der Hiele, voorzitter Reddingsteam Zeedieren. “Er is geen enkele ruimte voor onze visie op het (individuele) dierenwelzijn of voor een onafhankelijk netwerk van de zeehondenwachters los van economische of politieke afwegingen en daarom dus ook los van de opvangcentra. Dit zijn voor ons, maar met name ook voor de zeehonden als individu of populatie cruciale onderdelen voor een akkoord. Wij willen voorkomen dat commerciële of politieke belangen de hoofdrol gaan spelen bij het wel of niet redden van zeehonden. Daarnaast zijn en worden wij niet betrokken bij de totstandkoming van de protocollen noch bij de vaststelling van relevante onderzoeksvragen.”